Ukulele Avventura Italiano

We hebben een geweldige tijd gehad in Italie. Het avontuur begon allemaal in Caldogno tijdens “The Caldogno Ukulele Meeting” georganiseerd door de geweldige mensen van Aquila Acorde, namelijk Daniela Gaidano en Mimmo Peruffo.

Villa Caldogna, Daniela Gaidano, Interior Villa Caldogna, Mimmo Peruffo, Aquila Corde

Het festival vond plaats op en rond de schitterende Villa Caldogno, gebouwd in 16e eeuw en beschilderd met prachtige fresco’s van Giovanni Antonio Fasolo (1530-1572). Dit was de setting voor een festival van drie dagen vol met optredens, variëteiten shows, workshops, open mics, marktkramen en heel veel lekker eten!

Variety Show, James Hill Workshop, The Uke Box on stage, Ukulele Vendors, Burlesque

The Uke Box with Anne Davison & James Hill

Niet alleen de organisatie was helemaal te gek (we zijn echt in de watten gelegd) maar ook de muzikanten waren ongelooflijk. James Hill met Anne Davison waren de headliners. James is een van de bekendste Ukulelespelers van de wereld en dat is wel logisch ook als je hem hoort spelen. Hij speelde een paar heerlijke sets samen met Anne op de Cello. James ging ook nog de experimentele kant op en gebruikte zelfs chopsticks tussen zijn snaren. Hij wilde alleen niet vertellen wat voor soort chopsticks hij gebruikte.

Marko joins in with Betty's Boys (Ukulelezaza & Paul Moore)
with special guest, George Hinchliffe (Ukulele Orchestra of GB)

Er waren gewoon teveel acts om op te noemen. “The Betty’s Boys” met Ukulelezaza & Paul Moore en special guest George Hinchliffe van het niet onbekende “Ukulele Orchestra of Great Britain”, “The Red Wine Serenaders” met Veronica Sbergia and “The Winin' Boys” uit België en nog vele anderen..

Het hoogte punt voor ons waren twee acts uit Liverpool. Twee stelletjes waarvan de dames en de heren als duo optraden. De meiden Amanda Brown & Chantelle Cox traden op als “Ukulele Red & Lil’ Mamie Brown”. Ukulele, gitaar en die typische nasale stemmetjes uit de jaren twintig met een repertoire van zeer dansbare, cheeky en soms komische songs. Ze spelen ook met de Flamming Mamies. Toen kwamen de jongens Chris and Dave op het podium. Met geen pen te beschrijven man man wat kunnen die lui spelen. Dave op gitaar swinging/jazzy en super strak. Chris is onnavolgbaar op de uke, een soort Roy Smeck gemixt met George Formby. Iedereen, echt iedereen heeft sprakeloos staan toekijken. Maar bovenal zijn deze vier “scousers” een zeer plezant gezelschap om mee rond te hangen. We zijn dol op ze Check ze zelf uit….

Hier Amanda & Chantelle met Shelley op Washtub Bass.
 En hier, Ukulele Uff & Lonesome Dave

Maar het allermooiste van het feest in Caldogno was nog wel het rond hangen met alle muziekanten, het weerzien met oude bekenden en maken van nieuwe ukulelevriendjes cq vriendinnetjes.

Marko and i with Sven Joos, Beppe Traversa, Paul Moore (Ukuleles for Peace), George Hinchliffe (Ukulele Orchestra of Great Britain), Ken Middleton (Ohana), Amanda Brown, Chantelle Cox (Flamming Mamies), & Chris (Ukulele Uff)

De meeste muziekanten waren onder gebracht in het “Marco Polo Hotel” en hadden de grootste lol. Elke ochtend was er een jamsessie in de lobby terwijl de hotellier glimlachend een cappuccino serveerde. Zo klonk het elke ochtend... En elke nacht was een feest met nog meer jamming, sterke verhalen, grappen en grollen en nog meer avonturen die misschien wel een eigen blogpost verdienen.

Natuurlijk hebben wij veel ijs gegeten!

Na het festival hadden we nog drie dagen vrij voor we naar Matera zouden gaan. Aquila snaren was zo vrijgevig en heeft het verblijf geregeld midden in het centrum van Vicenza. Drie heerlijke warme dagen waren het, een beetje wandelen door Vicenza wat een soort openlucht museum is en we zijn zelfs nog naar Venetië gegaan.

View from our hotel window, Marko performing with Francesco Albertazzi, Our view at night,  Sinfonico Honolulu

Daarna de trip naar Matera en het mooiste van Matera was zonder twijfel de omgeving. Matera is een van de eerste menselijke nederzettingen en is een surreële stad. Vanaf de prehistorie wonen hier al mensen er zijn groten tot aan huizen van de jaren vijftig. Tegen een berg aangebouwd heeft het veel weg van een tekening van “Escher”. Het uitzicht vanuit onze hotelkamer was adembenemend. Over het festival zelf valt weinig te melden. De organisatie of liever gezegd de non-organisatie was net zo surreëel als het landschap. Dus de laatste dagen in Matera waren een “beetje” stressvol. Muziekvrienden U bent gewaarschuwd.

Even terugkomend op het positieve deel van de reis. We willen iedereen ontzettend bedanken die onze trip onvergetelijk heeft gemaakt en in het bijzonder Daniela en Mimo. We zijn zeer vereerd en blij dat wij voor zo’n geweldig festival zijn uitgenodigd. Ciao e Grazie, Italy!